Ewolucja podejścia do jakości

Ewolucja podejścia do systemów jakościowych, czyli jak zmieniały się wymagania norm od podejścia ukierunkowanego na zapewnienie jakości do zarządzania jakością


  1. Główne zmiany, jakie zostały wprowadzone w normie ISO 9001:2000 w odniesieniu do wcześniej obowiązujących norm ISO 9001:1994, ISO 9002:1994 oraz ISO 9003:1994

    Wprowadzenie normy ISO 9001:2000 przyniosło szereg istotnych zmian w podejściu do zarządzania jakością w porównaniu do wcześniejszych wersji ISO 9001:1994, ISO 9002:1994 i ISO 9003:1994. Oto najważniejsze z nich:

    • Integracja trzech standardów: Norma ISO 9001:2000 zastąpiła i połączyła trzy wcześniejsze standardy (ISO 9001:1994, ISO 9002:1994, ISO 9003:1994) w jeden, uniwersalny standard. W rezultacie, wszystkie organizacje, niezależnie od ich wielkości czy rodzaju działalności, mogły stosować ten sam standard jako podstawę swojego systemu zarządzania jakością w miejsce wcześniejszych systemów ukierunkowanych na zapewnienie jakości.

    • Podejście procesowe: ISO 9001:2000 wprowadziło po raz pierwszy do standardów jakościowych podejście procesowe do zarządzania jakością. To oznacza, że organizacje zostały zmobilizowane do analizowania i zarządzania swoimi procesami jako powiązanymi, wzajemnie oddziałującymi elementami ich działalności, co miało na celu zapewnienie większej efektywności i skuteczności.

    • Nacisk na zadowolenie klienta: Wprowadzenie normy ISO 9001:2000 zwiększyło nacisk na zadowolenie klienta jako kluczowy element systemu zarządzania jakością. Standard ten wymaga od organizacji, aby określiły i zrozumiały potrzeby oraz oczekiwania swoich klientów, a następnie dostosowały swoje procesy, aby sprostać tym wymaganiom.

    • Ciągłe doskonalenie: ISO 9001:2000 kładło większy nacisk na ciągłe doskonalenie jako istotny element systemu zarządzania jakością. Organizacje były zachęcane do regularnego monitorowania, analizowania i ulepszania swoich procesów w celu zwiększenia efektywności i skuteczności.

    • Rola najwyższego kierownictwa: Wprowadzenie normy ISO 9001:2000 zwiększyło rolę kierownictwa w systemach zarządzania jakością. Kierownictwo miało być bardziej zaangażowane w definiowanie polityki jakości, celów i odpowiedzialności, a także zapewnienie odpowiednich zasobów i wsparcia dla wdrażania i utrzymania systemu zarządzania jakością.

    • Szersze podejście – zarządzanie jakością a nie tylko zapewnienie jakości: Norma ISO 9001:2000 promowała bardziej holistyczne podejście do zarządzania jakością, uwzględniające zarówno procesy wewnętrzne, jak i zewnętrzne relacje z dostawcami i partnerami.

     

    Te podstawowe zmiany wprowadzone w normie ISO 9001:2000 miały na celu uczynienie systemów zarządzania jakością bardziej elastycznymi, skutecznymi i zorientowanymi na potrzeby klienta. Dzięki tym innowacjom, norma ISO 9001:2000 stała się bardziej użyteczna dla różnych rodzajów organizacji i przyczyniła się do dalszego rozwoju praktyk zarządzania jakością na całym świecie.

    Ponadto, wprowadzenie ISO 9001:2000 umożliwiło łatwiejsze zintegrowanie z innymi ówcześnie obowiązującymi standardami zarządzania, takimi jak ISO 14001 (zarządzanie środowiskowe) czy OHSAS 18001 (zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy), które także zostały zaktualizowane i w pewnej części dostosowane do wspólnej struktury.

     

    W kolejnych latach norma ISO 9001:2000 została zastąpiona przez ISO 9001:2008, a następnie przez wersję ISO 9001:2015. Każda z tych wersji wprowadzała dalsze ulepszenia i aktualizacje, mające na celu jeszcze lepsze dostosowanie standardu do potrzeb i oczekiwań organizacji oraz ich klientów.

     

  2. Główne zmiany, jakie zostały wprowadzone w normie ISO 9001:2008 w odniesieniu do wcześniej obowiązującej normy ISO 9001:2000

    Norma ISO 9001:2008 była ewolucyjnym uaktualnieniem normy ISO 9001:2000 i nie wprowadzała istotnych zmian w podejściu do zarządzania jakością. Głównym celem wprowadzenia ISO 9001:2008 było doprecyzowanie i uściślenie wymagań zawartych w poprzedniej wersji, aby ułatwić ich zrozumienie i wdrożenie przez różne rodzaje organizacji. Oto niektóre z podstawowych zmian wprowadzonych w ISO 9001:2008 w porównaniu do ISO 9001:2000:

    • Uściślenie języka: W ISO 9001:2008 dokonano uściślenia i doprecyzowania niektórych pojęć, definicji i sformułowań, aby uczynić normę bardziej zrozumiałą i jednoznaczną.

    • Zmiany redakcyjne: Wprowadzono drobne zmiany redakcyjne i poprawki, mające na celu ułatwienie interpretacji i zastosowania wymagań normy.

    • Usunięcie niejednoznaczności: W ISO 9001:2008 usunięto niejednoznaczności i sprzeczności, które mogły prowadzić do nieporozumień podczas wdrożenia i audytowania systemów zarządzania jakością.

    • Dostosowanie do innych standardów zarządzania: ISO 9001:2008 zostało dostosowane, aby ułatwić integrację z innymi standardami zarządzania, takimi jak ISO 14001 (zarządzanie środowiskowe) czy OHSAS 18001 (zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy).

    • Dostosowanie do innych standardów zarządzania: ISO 9001:2008 zostało dostosowane, aby ułatwić integrację z innymi standardami zarządzania, takimi jak ISO 14001 (zarządzanie środowiskowe) czy OHSAS 18001 (zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy).

     

    Chociaż norma ISO 9001:2008 nie wprowadzała rewolucyjnych zmian w stosunku do ISO 9001:2000, to jej celem było usprawnienie i ulepszenie istniejących wymagań. Dzięki tym zmianom, organizacje miały łatwiej w interpretacji i wdrażaniu standardu, co przyczyniło się do jego powszechnej akceptacji i stosowania na całym świecie. W 2015 roku norma ISO 9001:2008 została zastąpiona przez wersję ISO 9001:2015, która wprowadziła znacznie bardziej istotne innowacje w podejściu do zarządzania jakością.

     

  3. Główne zmiany, jakie zostały wprowadzone w normie ISO 9001:2015 w odniesieniu do wcześniej obowiązującej normy ISO 9001:2008.

    Norma ISO 9001:2015 wprowadziła kilka istotnych zmian w porównaniu do wcześniejszej wersji ISO 9001:2008, aby jeszcze bardziej ułatwić wdrożenie systemów zarządzania jakością i dostosować je do współczesnych potrzeb organizacji. Oto niektóre z głównych zmian wprowadzonych w ISO 9001:2015:
     

    • STRUKTURA HIGH LEVEL STRUCTURE (HLS): norma ISO 9001:2015 została opracowana zgodnie z nową strukturą HLS, która jest wspólna dla wszystkich nowych norm przedstawiających wymagania dla systemów zarządzania. Dzięki temu ułatwiono integrację ISO 9001 z innymi standardami zarządzania, takimi jak ISO 14001 (zarządzanie środowiskowe), ISO 45001 (zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy) czy ISO /IEC 27001 (zarządzanie bezpieczeństwem informacji)

      High Level Structure (HLS) to unifikowana struktura, która została opracowana przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) w celu ułatwienia integracji różnych systemów zarządzania opartych na normach ISO. HLS wprowadza wspólną strukturę, terminologię oraz tekst podstawowy dla wszystkich norm zarządzania, co ułatwia porównywanie, zrozumienie i łączenie różnych standardów.

       

      Struktura HLS składa się z 10 głównych sekcji, które są następujące:

      • Zakres normy: Definiuje zastosowanie normy oraz wytycza granice jej stosowania w odniesieniu do systemów zarządzania.

      • Powołania normatywne: Wymienia normy i inne dokumenty, które są niezbędne do prawidłowego zrozumienia i zastosowania danej normy zarządzania.

      • Terminy i definicje: Definiuje kluczowe terminy i pojęcia używane w normie, aby ułatwić zrozumienie i stosowanie jej wymagań.

      • Kontekst organizacji: Wymaga od organizacji zidentyfikowania czynników zewnętrznych i wewnętrznych mających wpływ na system zarządzania, określenia oczekiwań stron zainteresowanych oraz określenia zakresu systemu zarządzania.

      • Przywództwo: Kładzie nacisk na zaangażowanie kierownictwa oraz odpowiedzialność za opracowanie, wdrożenie i utrzymanie systemu zarządzania w tym opracowanie i utrzymywanie Polityki, określenie i zakomunikowanie ról, odpowiedzialności i uprawnień.

      • Planowanie: Dotyczy identyfikacji ryzyk i szans, określenia celów i działań, które mają na celu zapewnienie skuteczności systemu zarządzania.

      • Wsparcie: Odnosi się do zasobów, kompetencji, świadomości, komunikacji oraz udokumentowanych informacji, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania systemu zarządzania.

      • Działania operacyjne: Koncentruje się na planowaniu, kontroli i realizacji działań mających na celu spełnienie wymagań w tym realizację przyjętej Polityki.

      • Ocena wyników: Wymaga od organizacji monitorowania, pomiaru, analizy i oceny swojego systemu zarządzania w celu określenia jego skuteczności i identyfikacji obszarów wymagających doskonalenia.

      • Doskonalenie: Odnosi się do ciągłego doskonalenia systemu zarządzania poprzez identyfikację i wdrożenie działań mających na celu poprawę zgodności i skuteczności w tym działań korygujących.

         

      Dzięki zastosowaniu struktury HLS w normie ISO 9001 oraz w innych normach systemów zarządzania, organizacje mogą łatwiej integrować różne standardy, co prowadzi do oszczędności czasu, zasobów i kosztów. Integracja różnych systemów zarządzania, takich jak zarządzanie jakością (ISO 9001), zarządzanie środowiskowe (ISO 14001), zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy (ISO 45001) czy zarządzanie bezpieczeństwem informacji (ISO /IEC 27001) pozwala na bardziej spójne i skuteczne podejście do zarządzania organizacją. W efekcie, organizacje mogą lepiej kontrolować swoje procesy, zasoby i zainteresowane strony, co prowadzi do większej efektywności i długoterminowego sukcesu.

       

      Implementacja struktury HLS również ułatwia audytowanie systemów zarządzania, ponieważ audytorzy mogą łatwiej porównać i oceniać różne systemy zarządzania stosowane w organizacji. Dzięki temu, audyty są bardziej efektywne i przynoszą lepsze rezultaty w zakresie doskonalenia systemów zarządzania.

       

      Warto zauważyć, że choć HLS wprowadza unifikację w zakresie struktury, tekstów podstawowych i terminologii, to każda norma zarządzania nadal posiada swoje unikalne wymagania i specyfikę. W przypadku ISO 9001:2015, dotyczą one zarządzania jakością, w tym takich aspektów jak zrozumienie potrzeb klientów i orientacja na Klienta, opracowywanie i realizacja polityki jakości czy ciągłe doskonalenie procesów. Te specyficzne wymagania pozostają istotne dla prawidłowego wdrożenia systemu zarządzania jakością zgodnie z ISO 9001:2015.

       

    • ZWIĘKSZENIE ROLI KONTEKSTU ORGANIZACJI: Wprowadzenie normy ISO 9001:2015 zwiększyło nacisk na zrozumienie kontekstu organizacji, tj. na analizowanie czynników zewnętrznych i wewnętrznych, które mają wpływ na jej działalność. Organizacje muszą teraz uwzględnić te czynniki oraz zidentyfikowane wymagania i oczekiwania stron zainteresowanych w swoim systemie zarządzania jakością.

       

      Wprowadzenie pojęcia kontekstu organizacji w normie ISO 9001:2015 było jednym z kluczowych elementów, które różnią ten standard od poprzedniej wersji ISO 9001:2008. Kontekst organizacji odnosi się do zrozumienia organizacji jako całości, wraz z jej otoczeniem, wpływami zewnętrznymi i wewnętrznymi oraz oczekiwaniami stron zainteresowanych (interesariuszy). Zrozumienie kontekstu organizacji jest ważne, ponieważ pozwala na lepsze dostosowanie systemu zarządzania jakością do specyficznych potrzeb i wyzwań organizacji.

       

      W ISO 9001:2015, kontekst organizacji jest przedstawiony w sekcji 4, która składa się z następujących podsekcji:

      • 4.1 Zrozumienie organizacji i jej kontekstu: Organizacja musi zidentyfikować czynniki zewnętrzne i wewnętrzne mające wpływ na jej działalność oraz na zdolność do osiągnięcia zamierzonych wyników systemu zarządzania jakością. Czynniki te mogą obejmować aspekty prawne, technologiczne, konkurencyjne, rynkowe, kulturowe, społeczne czy ekonomiczne.

      • 4.2 Zrozumienie potrzeb i oczekiwań zainteresowanych stron: Organizacja musi zidentyfikować zainteresowane strony, które mają lub mogą mieć wpływ na system zarządzania jakością, oraz określić ich potrzeby i oczekiwania. Zainteresowane strony mogą obejmować klientów, dostawców, pracowników, właścicieli, partnerów, prawodawców i inne organizacje.

      • 4.3 Określenie zakresu systemu zarządzania jakością: Organizacja musi określić granice i stosowalność systemu zarządzania jakością, biorąc pod uwagę kontekst organizacji oraz wymagania zainteresowanych stron. Zakres systemu zarządzania jakością powinien być udokumentowany i dostępny dla zainteresowanych stron.

      • 4.4 System zarządzania jakością i jego procesy: Organizacja musi opracować, wdrożyć i utrzymywać system zarządzania jakością, uwzględniając kontekst organizacji oraz potrzeby i oczekiwania zainteresowanych stron. System zarządzania jakością powinien opierać się na podejściu procesowym oraz zasadach zarządzania jakością.

       

      Zrozumienie kontekstu organizacji oraz potrzeb i oczekiwań zainteresowanych stron pozwala na lepsze dostosowanie systemu zarządzania jakością do realiów działalności organizacji. Dzięki temu system zarządzania jakością może być bardziej skuteczny, zorientowany na klienta i dostosowany do zmieniających się warunków otoczenia.

       

    • ZAANGAŻOWANIE KIEROWNICTWA: Norma ISO 9001:2015 kładzie większy nacisk na zaangażowanie kierownictwa w system zarządzania jakością. Kierownictwo musi teraz aktywnie uczestniczyć w planowaniu, wdrażaniu i utrzymaniu systemu zarządzania jakością, a także w monitorowaniu jego efektywności.

       

      Zaangażowanie kierownictwa to kluczowy aspekt normy ISO 9001:2015, który został wzmocniony w porównaniu do poprzedniej wersji ISO 9001:2008. W ISO 9001:2015, kierownictwo odgrywa bardziej aktywną i odpowiedzialną rolę w opracowywaniu, wdrażaniu i utrzymaniu systemu zarządzania jakością. Zaangażowanie kierownictwa jest istotne, ponieważ prowadzi do większej skuteczności i ciągłego doskonalenia systemu zarządzania jakością.

       

      Zaangażowanie kierownictwa w ISO 9001:2015 jest opisane w sekcji 5, która składa się z następujących podsekcji:

      • 5.1 Przywództwo i zaangażowanie: Kierownictwo musi wykazać zaangażowanie i odpowiedzialność za opracowanie, wdrożenie i utrzymanie systemu zarządzania jakością między innymi poprzez ustanawianie polityki jakości, wyznaczanie celów jakości, promowanie ciągłego doskonalenia, zapewnienie dostępności zasobów i inne aktywności

      • 5.2 Polityka jakości: Kierownictwo musi opracować politykę jakości, która jest zgodna z celami organizacji, kontekstem organizacji oraz jest odpowiednia do potrzeb i oczekiwań zainteresowanych stron. Polityka jakości powinna być udokumentowana, komunikowana wewnątrz organizacji oraz dostępna dla zainteresowanych stron (jeśli ma to zastosowanie).

      • 5.3 Role, odpowiedzialność i uprawnienia w organizacji: Kierownictwo musi określić role, odpowiedzialność i uprawnienia w zakresie systemu zarządzania jakością oraz zapewnić, że te informacje są komunikowane i zrozumiane przez pracowników. Kierownictwo również powinno wyznaczyć osobę (lub osoby) odpowiedzialną za sprawowanie nadzoru nad systemem zarządzania jakością, która będzie pełnić rolę reprezentanta kierownictwa (nie ma jednak w ISO 9001:2015 formalnego wymagania dotyczącego powołania „Pełnomocnika najwyższego kierownictwa ds. Systemu Zarządzania Jakością” jednak w takim przypadku zakres odpowiedzialności i uprawnień jemu przypisywanych powinien być rozdysponowany wewnątrz organizacji).

       

      Zaangażowanie kierownictwa w system zarządzania jakością jest kluczowe dla jego zgodności i skuteczności. Zaangażowanie kierownictwa wpływa na kulturę organizacji, promując świadomość jakości i zaangażowanie wszystkich pracowników w procesy zarządzania jakością oraz zapewnia odpowiednią orientację organizacji na klientów i ich wymagania, oczekiwania i potrzeby.

       

    • DZIAŁANIA ODNOSZĄCE SIĘ DO RYZYKA I SZANS: ISO 9001:2015 wprowadza koncepcję działań odnoszących się do ryzyk i szans jako kluczowy element systemu zarządzania jakością szczególnie istotny na etapie planowania systemu.

       

      Organizacje muszą teraz systematycznie identyfikować i dokonywać przeglądu ryzyk i szans związanych z ich działalnością, a także planować działania stanowiące odpowiedź na te ryzyka i szanse oraz uwzględniać je w ramach swojego systemu zarządzania zapewniając tym samym skuteczność systemu.

       

      W ISO 9001:2015 położono, zgodnie ze strukturą HLS, nacisk na identyfikację, analizę i zarządzanie ryzykami oraz szansami, które mogą wpłynąć na wdrożenie oraz osiąganie celów systemu zarządzania jakością.

       

      Pomimo, że celem systemu zarzadzania jakością jest proaktywne podejście do jakości co ma odzwierciedlenie w znacznej większości wymagań normy (poza wymaganiami, których celem jest zapewnienie odpowiedniej reakcji na sytuacje niepożądane) w normie ISO 9001:2015 podejście oparte na ryzyku jest szczególnie widoczne w pkt. 6.1 („Działania dotyczące ryzyk i szans”).

       

      Zgodnie z wymaganiami przedstawionymi w tym punkcie Organizacja musi określić ryzyka i szanse, które mogą wpłynąć na skuteczność jej systemu zarządzania w tym przede wszystkim na zgodność wyrobów i usług oraz na osiągnięcie zadowolenia klientów. Należy zidentyfikować te ryzyka i szanse, uwzględniając kontekst organizacji oraz potrzeby i oczekiwania stron zainteresowanych. Następnie, organizacja musi podjąć odpowiednie działania i wdrożyć odpowiednie środki:

      • w celu zapewnienia skutecznej odpowiedzi na te ryzyka poprzez ich eliminację, zapobieganie im, redukcję potencjalnych skutków, ich przeniesienie lub w sposób świadomy zaakceptować ryzyko;

      • w celu zwiększeniu pożądanych skutków poprzez wykorzystanie zidentyfikowanych szans.

       

      Podejście oparte na zarządzaniu ryzykiem i szansami w ISO 9001:2015 pozwala organizacjom lepiej dostosować się do zmieniających się warunków otoczenia, skuteczniej radzić sobie z niepewnością i zwiększać wartość dla klientów oraz innych zainteresowanych stron. Wprowadzenie tego podejścia do standardu ISO 9001 zwiększa również jego spójność z innymi normami zarządzania, takimi jak ISO 14001 (zarządzanie środowiskowe) czy ISO 45001 (zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy), ISO 27001 (zarządzanie bezpieczeństwem informacji oraz innymi, które również opierają się na podejściu opartym na zarządzaniu ryzykiem.

       

    • UPROSZCZENIE DOKUMENTACJI: Norma ISO 9001:2015 wprowadza większą elastyczność w zakresie wymagań dotyczących dokumentacji systemu zarządzania jakością. Organizacje mają teraz większą swobodę w doborze formatu i zakresu dokumentacji, która najlepiej odpowiada ich potrzebom.

       

      W normie ISO 9001:2015 wprowadzono znaczne uproszczenie dokumentacji w porównaniu do ISO 9001:2008, co miało na celu zwiększenie elastyczności i dostosowania standardu do różnych organizacji, branż i sektorów. Uproszczenie dokumentacji pozwala organizacjom skupić się na efektywności i skuteczności systemu zarządzania jakością, zamiast koncentrować się na utrzymaniu złożonej i czasochłonnej dokumentacji.

       

      W ISO 9001:2015, dokumentacja systemu zarządzania jakością opiera się na następujących zasadach:

      • Brak wymogów dotyczących określonego formatu lub struktury dokumentacji: Organizacje mają większą swobodę w wyborze struktury dokumentacji, która najlepiej odpowiada ich potrzebom, charakterystyce i celom. Może to obejmować zarówno dokumentację papierową, jak i elektroniczną, systemy informatyczne, procesy biznesowe czy zasoby ludzkie.

      • Konieczność posiadania „udokumentowanej informacji”: W miejsce pojęć „dokumenty” i „zapisy”, ISO 9001:2015 wprowadza pojęcie „udokumentowanej informacji”. Termin ten obejmuje zarówno informacje wymagane przez normę, jak i te dodatkowe, które organizacja uznaje za potrzebne, aby osiągnąć skuteczność swojego systemu zarządzania jakością.

      • Uproszczenie wymogów dotyczących procedur i instrukcji: W poprzedniej wersji ISO 9001:2008 w 6 sekcjach wskazane było jednoznaczne wymaganie określenie, udokumentowania i utrzymywania udokumentowanych procedur postępowania. Dodatkowo było przedstawione wymaganie dotyczące posiadanie dokumentu nazywanego Księgą Jakości.

        W ISO 9001:2015 wymagania te zostały uproszczone i sprowadzone do minimum, co pozwala organizacjom określić własne potrzeby w tym zakresie oraz skupić się na efektywności procesów, zamiast na ich opisie.

      • Większy nacisk na zarządzanie wiedzą: Norma ISO 9001:2015 kładzie większy nacisk na zarządzanie wiedzą organizacji, co obejmuje identyfikację, utrzymanie, udostępnianie i ochronę wiedzy niezbędnej do osiągnięcia zgodności z wymaganiami standardu oraz zadowolenia klientów. Część celów zarządzania wiedza oraz dokumentowania regulacji systemowych w formie procedur pokrywa się co pozwala na wysunięcie stwierdzenia, że w pewnym obszarze te zagadnienia są dla siebie opcjonalne.

       

      Uproszczenie dokumentacji w ISO 9001:2015 miało na celu uczynienie standardu bardziej elastycznym, praktycznym i łatwym w wdrożeniu przez różne organizacje. Pozwala to skupić się na efektywności i skuteczności systemu zarządzania jakością, zamiast na utrzymaniu złożonej i czasochłonnej dokumentacji, co przekłada się na lepsze wyniki dla organizacji i jej klientów.

       

    • NACISK NA CIĄGŁE DOSKONALENIE: W ISO 9001:2015 jeszcze bardziej podkreślono znaczenie ciągłego doskonalenia jako kluczowego elementu systemu zarządzania jakością. Organizacje muszą systematycznie monitorować, analizować i ulepszać swoje procesy, aby zwiększać ich efektywność i skuteczność.

       

      W normie ISO 9001:2015 położono jeszcze większy nacisk na ciągłe doskonalenie w porównaniu do wcześniejszych wersji standardu. Ciągłe doskonalenie jest kluczowym elementem systemu zarządzania jakością, który ma na celu poprawę skuteczności i wydajności organizacji w celu zaspokojenia potrzeb i oczekiwań klientów oraz innych zainteresowanych stron.

       

      W ISO 9001:2015, ciągłe doskonalenie jest rozważane w kontekście całego systemu zarządzania jakością, co obejmuje zarówno procesy, jak i wyroby/usługi. Norma zawiera następujące wymagania dotyczące ciągłego doskonalenia:

      • Planowanie ciągłego doskonalenia: Organizacja musi planować i wdrażać działania służące ciągłemu doskonaleniu systemu zarządzania jakością (sekcja 6). Planowanie powinno uwzględniać analizę ryzyk i szans, cele jakości oraz powinno obejmować również proces zarządzania zmianą.

      • Monitorowanie, pomiar, analiza i ocena: Organizacja musi monitorować, mierzyć, analizować i oceniać efektywność systemu zarządzania jakością oraz wyroby/usługi (sekcja 9). Informacje uzyskane w wyniku tych działań powinny być używane do identyfikacji obszarów wymagających doskonalenia.

      • Audyt wewnętrzny i przegląd systemu zarządzania przez kierownictwa: Organizacja powinna przeprowadzać regularne audyty wewnętrzne (sekcja 9.2) oraz przeglądy zarządzania przez kierownictwo (sekcja 9.3) w celu zapewnienia stałej przydatności, adekwatności i skuteczności systemu zarządzania jakością w tym poprzez identyfikację możliwości doskonalenia.

        Działania doskonalące: Organizacja musi podejmować działania mające na celu doskonalenie systemu zarządzania jakością oraz wyrobów /usługi (sekcja 10). Działania te powinny być oparte na wynikach monitorowania, pomiaru, analizy, oceny, audytów wewnętrznych i przeglądów kierownictwa. Działania doskonalące mogą obejmować eliminację przyczyn niezgodności, analizę tendencji, weryfikację skuteczności działań oraz identyfikację i wdrażanie dobrych praktyk.

      • Włączenie ciągłego doskonalenia do kultury organizacji: W ISO 9001:2015 podkreśla się, że ciągłe doskonalenie powinno być włączone do kultury organizacji i zachowań jej pracowników. Wszyscy członkowie organizacji powinni być zaangażowani w proces doskonalenia, a kierownictwo powinno promować i wspierać takie działania.

      • Komunikacja wewnętrzna i zewnętrzna: Efektywne komunikowanie się na temat ciągłego doskonalenia jest kluczowe dla utrzymania zaangażowania pracowników i zainteresowanych stron w te działania. Organizacja powinna regularnie informować swoich pracowników oraz zewnętrzne zainteresowane strony o postępach w doskonaleniu systemu zarządzania jakością oraz o planowanych działaniach.

       

      Podkreślenie znaczenia ciągłego doskonalenia w ISO 9001:2015 podkreśla dążenie do stałego ulepszania systemu zarządzania jakością, co prowadzi do lepszych wyników dla organizacji i jej klientów. Ciągłe doskonalenie przyczynia się do zwiększenia konkurencyjności organizacji, zwiększenia jej innowacyjności oraz dostarczania wartości dla klientów i innych zainteresowanych stron.

      Podejście to pokazuje, że standard ten dąży do osiągnięcia bardziej zintegrowanego i efektywnego podejścia do zarządzania jakością. Dzięki temu organizacje są w stanie nie tylko spełniać wymagania dotyczące jakości wyrobów i usług, ale także ciągle się rozwijać i dostosowywać do zmieniających się potrzeb klientów oraz otoczenia rynkowego.

       

     

    Te zmiany wprowadzone w normie ISO 9001:2015 miały na celu uczynienie systemu zarządzania jakością bardziej elastycznym, zorientowanym na potrzeby klienta i dostosowanym do współczesnych wyzwań. Dzięki tym innowacjom, norma ISO 9001:2015 stała się dokumentem bardziej przydatnym dla różnych rodzajów organizacji i przyczyniła się do dalszego rozwoju praktyk zarządzania jakością na całym świecie.

    Warto zauważyć, że choć norma ISO 9001:2015 wprowadza istotne zmiany w stosunku do ISO 9001:2008, to podstawowe zasady zarządzania jakością pozostają niezmienione. Nadal kluczowe są takie aspekty jak zrozumienie potrzeb klientów, opracowywanie i realizacja polityki jakości, cele jakości, zaangażowanie i odpowiedzialność kierownictwa oraz ciągłe doskonalenie procesów.

     

    Organizacje, które wcześniej wdrożyły ISO 9001:2008, musiały przystosować swoje systemy zarządzania jakością do nowych wymagań ISO 9001:2015. Ten proces obejmował między innymi dostosowanie dokumentacji, uwzględnienie kontekstu organizacji oraz wprowadzenie regulacji dotyczących podejścia do ryzyka i szans w systemie zarządzania jakością jako podstawy do planowania i realizacji działań (jak i całego systemu zarządzania jakością).

     
     



    Zapraszamy do zapoznania z naszą ofertą dotyczącą systemu zarządzania jakością zgodnego z ISO 9001 – usługami, których celem jest uzyskanie oraz utrzymanie certyfikatu ISO 9001 potwierdzającego zgodność oraz skuteczność systemu.